“Belində nə gizlətdiyini düşünürdü... Bıçaq olmamasını ar­zuladı. Bıçaqlı uşaqlardan bıçaqlı böyüklərdən qorx­du­ğun­dan daha çox qorxurdu”.
Bakının qaranlıq küçələrində öz qaranlıq dünyasının sər­həd­­lərini kəşf edən yeniyetmə ilə işinə həvəssiz yanaşan pe­­da­qoqun baxışları gözdən uzaq məktəblərin birində toq­quşur. Yeniyetmə ailə bağlarına qarşı çıxır, ciblərə gi­rir, mək­­təbə ancaq yatmaq üçün gedir. Pedaqoq isə onu cə­miy­­yətə qaytarmağın yollarını axtarır, lakin çox keç­mə­dən dü­yün­lənib mürəkkəbləşən münasibətləri təhlükəli hal alır. 
Naiq Babayevin “Kor nöqtə” romanında hər insan kimi ümid­lənib səhvlər edən, bəzən coşan, bəzən həyata kü­sən, is­tə­diklərini hər zaman ürəyincə edə bilməyən qəh­rə­­­man­la­rın həyatlarından sarsıdıcı məqamlar heka­yə­ləş­di­rilir. On­la­rın vasitəsilə məktəb və yeniyetmə həyatının gö­rün­mə­yən tə­rəf­lərinə şahid oluruq.