“Tarkovski – nəhəng sənətkardır, o, həyatın güzgü, yuxu kimi təq­­­dim olunduğu yeni, orqanik kino dilinin yaradıcısıdır”.
İnqmar Berqman
A. Tarkovski XX əsr dünya kinosunda cığır açan, sənətə po­e­­tik baxışı ilə orijinal bir kino anlayışı yaradan rejissorlardan­dır. 
Tarkovski 16 il ərzində müəyyən fasilələrlə yazdığı “Həkk olun­­muş zaman” kitabında sənətə, kinoya, ədəbiyyata və bütün bun­ların fonunda həyata dair düşüncələrini dilə gətirir. Ona gö­­rə, kino zaman içində cərəyan edən hadisənin əbədi olaraq len­­tə həkk olunmasıdır, onun fiksasiya edilməsidir. Sənətkar ki­no­­nu bir çəkiliş üsulu hesab etmirdi, onun üçün kino həyatın ye­­ni­­dən yaradılması, yaxud bərpa olunması idi.
“Sənət – bir metadildir və insanlar onun köməyi ilə öz arala­rında əlaqə qurmağa çalışırlar: özləri barədə bilgiləri bölüşür, başqasının qazandığı təcrübəni mənimsəyirlər. Amma ye­nə də bundan praktik mənfəət güdmür, bunu praqmatizmə zidd olan və özünü fəda etməyə əsaslanan sevgi ideyası xatirinə edirlər”.