“Ey duaları eşidǝn! Ey günahları bağışlayan, ey ruhlara can, can­lara yurd verǝn, yerdǝ vǝ göylǝrdǝ heç bir şey Sǝndǝn gizli qalmaz. Bizǝ hǝr çǝtinlikdǝn sonra asanlıq ver, itirdiklǝrimizin ǝvǝzini min-min qaytar! Amin...”
Gecǝ qǝfil başlayan güclü leysan Qunduz Makunun yu­­va­­sını darmadağın edir. Panda Ayo dostuna ürǝk-dirǝk verir, onu öz evinǝ aparır. İki dost yuvadan, ay­rı­lıqdan, qǝfil yaranan çǝtin vǝziyyǝtdǝn danışırlar. Ayo dost sev­gisi ilǝ Makunun yarasına mǝlhǝm olmağa ça­lı­şır, ona öz doğması kimi qulluq edir. 
Ancaq Ayonun dost sınağı bununla bitmir. Bir gün gecǝ qapısı döyülür. Gǝlǝn ǝn yaxın dostlarından biridir. Özü ilǝ bǝrabǝr ağır bir sirr dǝ gǝtirib. Ayo çǝtin bir yol­­ay­rıcında qalır. Görǝsǝn, ona ǝmanǝt edilmiş hǝ­qi­qǝt ilǝ necǝ davranacaq? Dostlar arasındakı bu çı­xıl­maz vǝ­ziy­yǝti hǝm vicdanı sızlatmadan, hǝm dǝ dosta xǝ­ya­nǝt et­mǝ­dǝn hǝll etmǝk mümkün olacaqmı?